شعری از هادی دریایی؛
مادربزرگ خوب من
هنوز هم شعله پر شور و حرارت شعر و ادب در دل این سرزمین روشن است و این هنر، مختص شاعران و ادیبان نیست، گویی جان مایه احساس سرودن، در تار و پود هر ایرانی نقش بسته است.
آفتاب‌‌نیوز :
شعر و ادب، میراث طلایی فرهنگ ایران‌زمین است. قدمت این صنعت ادبی، در این مرز و بوم به بیش از هزار سال می‌رسد و شاعران بلندآوازه ایران، قرن‌هاست که شهره تمام جهانیان‌اند.
در همین راستا سرویس فرهنگ و هنر آفتاب نیوز از انتشار اشعار و قطعات ادبی مخاطبان خوش‌ذوق خود استقبال می‌کند. به همین منظور، علاقه‌مندان می توانند متن تایپ شده در صفحه WORD را به آدرس اینترنتی ذیل ارسال نمایند.
aftabnews83@gmail.com
***
مادربزرگ خوب من
مادربزرگ!
روی صندلیت می نشستی غروب‌ها
گل‌ات را آب می دادی
قربانم می‌رفتی
مادربزرگ!
فکر می کنم دنیا بی‌تو کمیتش می‌لنگد
گل‌های خانه و پرندگان باغ نیز به من همین را گفتند
گربه ما بعد تو دیوانه شد
و کلی وزن کم کرد
دیگر کسی نگران صبحانه‌ام نبود
دیگر کسی نگران احمد نبود
دیگر حیاط خانه، بوی آب و جارو نمی داد
دیگر اصلا کسی قصه دلغشه‌های مرا نمی خورد
پایم گرفت سیم
وقتی که نور کم بود
صبح متعجب، فکر کردم که این دستان توست مهربان
مرا دستگیر کرده است
و مجبورم می‌کنی صبحانه ام را تا ته بخورم
از قابلمه‌های مسی تو بوی عشق به مشام می‌رسید
عزیزم برای زندگی چیزی جز محبت درونت نبود
بال می‌گشودی، شب‌ها
می‌گسترانیدی عشق، روزها
گرم می‌کردی سرمای اندوه با تپش‌های قلب عاشقانه‌ات
دلم تنگِ آغوش پر مهرت
به پرواز درآمده است...
** هادی دریایی
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید