کد خبر: ۱۳۶۳۶۵
تاریخ انتشار : ۱۶ مهر ۱۳۹۰ - ۰۷:۲۱

انتقاد كیهان از زدن7 گل به فلسطین: لااقل به 1گل بسنده می‏كردید

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: روزنامه كیهان در مطلبی به انتقاد از پیروزی پرگل تیم فوتبال ایران در برابر فلسطین پرداخت و نوشت: گفته‌اند «پهلوانان نمی‌میرند» كه باید گفت؛ پهلوانان هم می‌میرند.

حسین شریعتمداری در بخشی از این مطلب آورده است:

چهارشنبه شب هفته گذشته- 13/7/90- تیم ملی فوتبال كشورمان در یک دیدار تداركاتی تیم فوتبال فلسطین را با نتیجه 7 بر صفر شكست داد و به نوشته ورزشی‌نویسان «جشنواره گل به راه انداخت»! ذوق‌زدگی برخی محافل ورزشی كشورمان از این پیروزی و دست‌افشانی آنها در پی این به قول خودشان، «جشنواره گل»! دیدنی و تاسف خوردنی بود و بعید نیست كه روح پوریای ولی از خنده آنها به گریه افتاده و به زبان حال خطاب به آنان گفته باشد؛ من برای به دست آوردن دل شكسته یک مادر پیر، در مقابل حریفی كه بی‌تردید بر او پیروز می‌شدم، تن به شكست دادم و شما همه آنچه در توان داشتید را برای شكست تیمی كه به نمایندگی از مردم مظلوم فلسطین میهمان شما بود به كار گرفتید و در پی این پیروزی به وجد آمده و آن را «جشنواره گل» نامیدید! و حال آن كه این پیروزی، با توجه به شرایط سخت تحمیل شده از سوی صهیونیست‌ها بر مردم مظلوم فلسطین و محروم بودن اجباری تیم یاد شده از تمرینات و امكانات فراوانی كه شما در اختیار دارید، اهمیت چندانی هم نداشت، چه رسد به آن كه «جشنواره گل»! نامیده شود! و چه كریمانه و بزرگوارانه بود سخن مربی تیم فلسطین كه بعد از شكست تیم تحت مدیریت خود گفت: اگرچه برای آمدن به ایران سختی‌های زیادی را متحمل شده‌ایم و حتی ممكن بود در راه زندانی شویم ولی انگار نه انگار كه به ایران باخته‌ایم، چون این مسأله برای ما شكست محسوب نمی‌شود. برای ما همین اندازه كه به ایران اسلامی آمده‌ایم یک دستاورد است و به آن افتخار می‌كنیم.

كیهان افزود:

نگارنده دقیقاً نمی‌داند كه تیم ملی فوتبال كشورمان چگونه و با به كارگیری چه فرمولی می‌توانست احترام مردم ایران برای ملت مظلوم و تحت ستم فلسطین را به نمایش بگذارد و حرمت تیم فوتبال فلسطین را كه از میان آتش و خون به میهمانی آمده بود پاس بدارد، زیرا یافتن راه‌كار در تخصص اهالی فوتبال است ولی با توجه به شرایط حساس كنونی چنانچه تیم ملی كشورمان نمی‌خواست آداب پهلوانی پوریای ولی را به‌طور كامل دنبال كند و به شكست مصلحت‌اندیشانه تن بدهد، دست‌كم می‌توانست در پی نتیجه مساوی باشد و یا به حداقل گل بسنده كند، نه آن كه همه این ملاحظات را كنار بگذارد و...
بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
نظر شما
پرطرفدار ترین عناوین