گزارش آفتاب از نتایج انتخابات شوراهای استانی عراق
حزب مالکی، اکثریت آراء را به دست آورد
مجلس اعلاء انقلاب اسلامی در اکثر استان‌ها نتیجه را واگذار کرد
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: برندۀ اصلی انتخابات استانی عراق، «حزب‌الدعوه» متعلق به نوری المالکی (نخست‌وزیر) بود که کاندیداهای آن اکثر آراء را در 9 استان به دست آوردند، اما ظاهراً نمی‌توانند بدون ائتلاف کنترل را در دست بگیرند. با این حال، این آراء، حزب مالکی را در مسیر تبدیل از یک بازیگر کوچک در میان احزاب شیعه به قدرتمندترین حزب در این میان، قرار داد.
به گزارش سرویس بین‌الملل آفتاب، حزب‌الدعوه محبوبیت مشخصی در استان‌های بزرگ بغداد و بصره به دست آورد، جایی که مالکی از عملیات نظامی برای متوقف کردن فعالیت‌های گروه‌های شبه‌نظامی عمدتاً شیعه استفاده کرده بود.
احزاب مرتبط با مقتدی صدر (روحانی شیعۀ ضدآمریکایی) نیز نتیجۀ بسیار خوبی به دست آوردند، خصوصاً با توجه به اینکه جنبش وی صرفاً دو هفته پیش از انتخابات از برخی حزب‌های سیاسی طرفداری کرد.
حزبی که میدان را در سرتاسر عراق واگذار کرد، «مجلس اعلاء انقلاب اسلامی عراق» بود که تحت رهبری عبدالعزیز حکیم حرکت می‌کند. این حزب انتخابات را حتی در نجف (پایگاه عبدالعزیز حکیم) نیز از دست داد. حزب شیعۀ فضیلت نیز که پیشتر استانداری بصره را در اختیار داشت اما هیچ‌گاه بروز خاصی نداشت، تقریباً از صحنه حذف شد.
در انتخابات استانی عراق، بیش از چهارده هزار کاندیدا از چهارصد حزب سیاسی و لیست، شرکت کرده بودند.
در بغداد، جایی که مالکی یک برنامۀ تبلیغاتی ملی‌گرایانه را هدایت کرده بود، حزب او ظاهراً توانسته است آرای بخشی از سنی‌ها را نیز به دست آورد.
در بغداد، حزب مالکی توانست بیشترین درصد آراء در مقایسه با سایر استان‌ها (38%) را به خود اختصاص دهد. اما در استان مثنی، جایی که حزب دعوه باز هم رتبۀ اول را به دست آورد، صرفاً 11 درصد از آراء به نفع این حزب به صندوق ریخته شده بود؛ در نتیجه انتخاب استان‌دار برای این استان می‌تواند با مشکل مواجه شود.
آراء در بقیۀ نقاط کشور تابع مؤلفه‌های مذهبی بود، به نحوی که در استان‌هایی که شیعیان اکثریت داشتند احزاب شیعه انتخاب شدند، و در استان‌های عمدتاً سنی‌نشین نیز احزاب سنی کنترل را در دست گرفتند.
احزاب بزرگ و مهم که رهبران آنها در سطح کشور شناخته شده بودند، بیشترین کرسی‌ها را در اختیار گرفتند، که این مسئله نشان‌دهندۀ میزان نفوذ صاحبان قدرت و دشواری‌های فراروی احزاب سکولار جدید است.
در جنوب عراق که شیعه‌نشین است، احزاب مذهبی در همۀ استان‌ها اکثریت را به دست آوردند، به استثنای استان کربلا که زادگاه مالکی است. در آن استان، یک رهبر مدنی سکولار با اختلاف اندکی کاندیدای دعوه را پشت سر گذاشت.
برعکس، در شمال عراق که عمدتاً سنی‌نشین است، مجموعۀ وسیع‌تری از احزاب و گروه‌ها در چهار استان سنی‌نشین برنده شدند که مخلوطی از حزب‌های قبیله‌ای، سکولار و سنی را در بر می‌گرفتند. پنجمین استان، یعنی کرکوک، در این انتخابات رأی نداد.
کرکوک و سه استان کردنشین در شمال عراق، تنها استان‌هایی از بین 18 استان عراق بودند که در انتخابات استانی شرکت نکردند. چندین دهه تقسیم غیرعادلانۀ قدرت، پاک‌سازی نژادی و اخراج اجباری کردها در زمان صدام (و ارعاب عرب‌ها از سال 2003) راه توافق میان کردها، عرب‌ها، ترکمن‌ها و مسیحی‌ها در مورد افراد حائز شرایط رأی دادن را بست.
آفتاب: برندۀ اصلی انتخابات استانی عراق، «حزب‌الدعوه» متعلق به نوری المالکی (نخست‌وزیر) بود که کاندیداهای آن اکثر آراء را در 9 استان به دست آوردند، اما ظاهراً نمی‌توانند بدون ائتلاف کنترل را در دست بگیرند. با این حال، این آراء، حزب مالکی را در مسیر تبدیل از یک بازیگر کوچک در میان احزاب شیعه به قدرتمندترین حزب در این میان، قرار داد. به گزارش سرویس بین‌الملل آفتاب، حزب‌الدعوه محبوبیت مشخصی در استان‌های بزرگ بغداد و بصره به دست آورد، جایی که مالکی از عملیات نظامی برای متوقف کردن فعالیت‌های گروه‌های شبه‌نظامی عمدتاً شیعه استفاده کرده بود.
احزاب مرتبط با مقتدی صدر (روحانی شیعۀ ضدآمریکایی) نیز نتیجۀ بسیار خوبی به دست آوردند، خصوصاً با توجه به اینکه جنبش وی صرفاً دو هفته پیش از انتخابات از برخی حزب‌های سیاسی طرفداری کرد.
حزبی که میدان را در سرتاسر عراق واگذار کرد، «مجلس اعلاء انقلاب اسلامی عراق» بود که تحت رهبری عبدالعزیز حکیم حرکت می‌کند. این حزب انتخابات را حتی در نجف (پایگاه عبدالعزیز حکیم) نیز از دست داد. حزب شیعۀ فضیلت نیز که پیشتر استانداری بصره را در اختیار داشت اما هیچ‌گاه بروز خاصی نداشت، تقریباً از صحنه حذف شد.
در انتخابات استانی عراق، بیش از چهارده هزار کاندیدا از چهارصد حزب سیاسی و لیست، شرکت کرده بودند.
در بغداد، جایی که مالکی یک برنامۀ تبلیغاتی ملی‌گرایانه را هدایت کرده بود، حزب او ظاهراً توانسته است آرای بخشی از سنی‌ها را نیز به دست آورد.
در بغداد، حزب مالکی توانست بیشترین درصد آراء در مقایسه با سایر استان‌ها (38%) را به خود اختصاص دهد. اما در استان مثنی، جایی که حزب دعوه باز هم رتبۀ اول را به دست آورد، صرفاً 11 درصد از آراء به نفع این حزب به صندوق ریخته شده بود؛ در نتیجه انتخاب استان‌دار برای این استان می‌تواند با مشکل مواجه شود.
آراء در بقیۀ نقاط کشور تابع مؤلفه‌های مذهبی بود، به نحوی که در استان‌هایی که شیعیان اکثریت داشتند احزاب شیعه انتخاب شدند، و در استان‌های عمدتاً سنی‌نشین نیز احزاب سنی کنترل را در دست گرفتند.
احزاب بزرگ و مهم که رهبران آنها در سطح کشور شناخته شده بودند، بیشترین کرسی‌ها را در اختیار گرفتند، که این مسئله نشان‌دهندۀ میزان نفوذ صاحبان قدرت و دشواری‌های فراروی احزاب سکولار جدید است.
در جنوب عراق که شیعه‌نشین است، احزاب مذهبی در همۀ استان‌ها اکثریت را به دست آوردند، به استثنای استان کربلا که زادگاه مالکی است. در آن استان، یک رهبر مدنی سکولار با اختلاف اندکی کاندیدای دعوه را پشت سر گذاشت.
برعکس، در شمال عراق که عمدتاً سنی‌نشین است، مجموعۀ وسیع‌تری از احزاب و گروه‌ها در چهار استان سنی‌نشین برنده شدند که مخلوطی از حزب‌های قبیله‌ای، سکولار و سنی را در بر می‌گرفتند. پنجمین استان، یعنی کرکوک، در این انتخابات رأی نداد.
کرکوک و سه استان کردنشین در شمال عراق، تنها استان‌هایی از بین 18 استان عراق بودند که در انتخابات استانی شرکت نکردند. چندین دهه تقسیم غیرعادلانۀ قدرت، پاک‌سازی نژادی و اخراج اجباری کردها در زمان صدام (و ارعاب عرب‌ها از سال 2003) راه توافق میان کردها، عرب‌ها، ترکمن‌ها و مسیحی‌ها در مورد افراد حائز شرایط رأی دادن را بست.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید