مأموریت برداشتن تحریم است

آفتاب-فریدون مجلسی: من چند روز پیش در یادداشتی نوشتم که آراء آقای روحانی به اعتبار کلیدی بود که برای رهایی ایران از دام تحریم نشان داد و سال گذشته در سازمان ملل متحد در محیطی گرم و امیدبخش موفقیت‌آمیزبودن و امیدبخش بودن آن را به نمایش گذاشت. مردم ایران دلگرم شدند، قطار از ریل بریده ایران به زحمتی به ریل بازگشت تا سفر خود را عجالتاً در سربالایی از سر گیرد.

وقتی سال گذشته ایشان از سفر بازگشت، پیروان افراطگری و ستیزه‌جویی به شیوه مألوف خود با پرتاب لنگه کفش از ایشان استقبال کردند، و این شیوه مردم را دلگرم‌تر کرد، که پس ایشان بکلی از آنان جدا هستند! اما ادامه مذاکرات آنچنان که انتظار می‌رفت پیش نرفت. مقاومت‌های غیرتمداران داخلی و آمریکایی، افراطگران اسرائیلی، و برخی از ایرانیان از ایران بریده در خارج از کشور موجب شد نومیدی‌هایی به بار آید.

از این رو بود که نوشته بودم اگر برای نجات و به نتیجه رساندن مذاکرات می‌روید اهلاً و سهالاً، اما اگر کلید را در خانه جا گذاشته باشید، بهتر است شیوه رئیس‌جمهور گذشته را تکرار نکنید و نروید. ایشان در سخنرانی خود با قدری تردید گفته بود که می‌خواهم با استفاده از تریبون سازمان ملل حق‌طلبی مردم ایران را به گوش جهانیان برسانم. بسیار خوب، اما آیا به حل مسئله اصلی ایران کمکی خواهد کرد؟ رئیس‌جمهور پیشین نیز هشت بار با به همراه هیأت‌های بسیار بزرگ کوشید همین کار را به زبان و رفتار دیگر و به روش خودش بکند. اما افاقه نکرد.

مردم دنیا به حق‌طلبی ما و دیگران یا آنچه ما و دیگران حق‌طلبی خود می‌نامیم اعتنایی ندارند! کشورها به منافع خود می‌اندیشند. حتی کشوری به عظمت هند که نفت را بدون توجه به تحریم می‌برد و هنگام پرداخت پولش به یاد تحریم می‌افتد از این قاعده مستثنی نیست. در تحریم ایران همه از آنان پیروی کردند تا سری را که درد نمی‌کند دستمال نبندند! اما اگر منظور حق‌طلبی به معنی برداشتن تحریم‌ها با مذاکره و سازش و انعطاف و ظرافت است، اکنون دیگر دارد دیر می‌شود. چانه‌ها زده شده و همه به انتهای تحمل رسیده‌اند. موضوع اصلی محاسبه این است که از ادامه تحریم بیشتر سود خواهیم برد یا از انعطاف و برداشتن قوی‌تر تحریم؟ مأموریت شما برداشتن تحریم است. البته می‌دانیم اگر آنها ما را به جنگ بکشانند و شلیک کنند، ما هم شهرهایی را ویران خواهیم کرد و آنها نیز. اما آیا معنی عقلانیت این است؟ آقای روحانی امانت‌دار آرای 14 میلیون ایرانی برای حل مسئله است، تهدیدهای تند روان ده درصدی نباید ایشان را مرعوب کند!

امروز آقای اوباما در سازمان ملل متحد ایران را صریحاً به استفاده از فرصت کنونی فرا خواند، و گفت که حق استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته ایر را برای ایران قائل است، و حق تولید سوخت لازم برای این کار را نیز قائل است. ظاهراً که معامله خوبی است. گیرم فردا نیروگاه‌های بیشتر ساخته شود، حق تولید سوخت هم بالا می‌رود، اما اگر خواهان تغییرات در نیروگاه اراک هستند تا پلوتونیم خطرناک کمتری تولید شود، شاید موضوعی قابل سازش و بررسی باشد، و شاید به رهانیدن کشور از دامی که برخی بی‌سیاستی‌ها موجب شد در شورای امنیت با رأی متحدانی مانند روسیه و چین برای ما گسترده شود کمک کند!

گزارش خطا

لینک کوتاه: https://aftabnews.ir/0016ag