آفتابنیوز : سرویس بین الملل-در این میان امریکا با استفاده از زیرساختهای فناوری و صنعتی عظیم خود قادر به تولید برخی از سلاحهای فوقالعاده پیشرفته و عالی یا بهتر بگوییم ابرتسلیحات بود که نشریه «نشنال اینترست» به آن ها پرداخته است:
۱-فیوزهای مجاورتی
هم اكنون در طراحي سلاحهاي جديد از پيشرفتهترين فناوري موجود استفاده ميشود. اين موضوع در فيوزها نيز (به علت نقش مهم و تعيين كنندهاي كه دارند) صادق است. فيوزهاي مجاورتي در واقع فيوزهايي هستند كه قبل از برخورد مستقيم، با شناسايي بعضي از مشخصات هدف، آن را تشخيص داده و در مجاورت آن فعال ميشوند. به همين دليل اين فيوزها به فيوزهاي مجاورتي معروف هستند.
در دورهای که بسیاری از تسلیحات ضدهوایی فاقد رادار و یا سیستمهای رایانهای پیشرفته کنترل آتش بودند فیوزهای مجاورتی باعث شدند تا امریکایی ها و متحدان آن کشور دست بالا را در هدف قرار دادن خلبانان ژاپنی و المانی کسب کنند. فیوزهای مجاورتی پس از آن اختراع و ساخته شدند که ناوهای جنگی امریکایی هدف حملات انتحاری ژاپنی ها در عملیات کامیکازه قرار می گرفتند.
یک حسگر مجاورتی اغلب یک میدان الکترومغناطیسی یا الکترواستاتیکی و یا پرتویی از تشعشعات الکترومغناطیسی (به عنوان مثال، پرتو مادون قرمز) را از خود منتشر میکند و به دنبال تغییرات در محیط یا سیگنالهای برگشتی می ماند.
شی در حال حس شدن اغلب به عنوان هدف حسگر (Sensor Target) شناخته می شود. هدفهای مختلف نیاز به حسگرهای مختلفی دارند. به عنوان مثال برای یک هدف پلاستیکی یک حسگر خازنی یا فوتوالکتریک می تواند مناسب باشد. برای اهداف فلزی از حسگرهای القایی استفاده می شود.
۲-اسلحه ام-۱
در آغاز جنگ جهانی دوم ارتش امریکا از تسلیحاتی استفاده می کرد که قدمت آن ها به قرن نوزدهم باز می گشت. در این میان ام-۱ گرند یک تفنگ نیمه خودکار بود که به تازگی وارد عرصه نظامی شده بود و قادر به آتشبار بیشتری بود. از اوایل دهه ۴۰ میلادی این نوع اسلحه به تولید انبوه رسید. در نتیجه، امریکایی ها توانستند به مقابله با تسلیحات آلمانی ها بپردازند. در این میان باید اشاره کرد که آلمانی ها و نیروهای شوروی تجربه بیشتری در جنگ های زمینی داشتند اما وجود ام-۱ به عنوانی سلاحی قابل اعتماد توان امریکا را در مقابله با آلمان افزایش داد.
امتیاز ام-۱ بر سلاحهای نسل خود سرعت بسیار بیشتر شلیک با آن بود که موجب افزایش قابل ملاحظه قدرت آتش نیروهای پیادهنظام میشد در حالیکه قدرت، دقت و بُرد آن نیز کاهش نیافته بود. به این ترتیب دیگر ارتشهای دنیا نیز به تدریج رو به استفاده از ام-۱ و دیگر تفنگهای اتوماتیک و نیمهاتوماتیک در ارتشهای خود آوردند. ام-۱۴ که در سال ۱۹۵۷ در آمریکا جایگزین ام۱ شد، و تفنگ ایتالیایی برتا بام۵۹ از مهمترین سلاحهایی بودند که بر اساس ام-۱ ساخته شدند. ام-۱ کارابین هرچند نامی مشابه ام-۱ دارد اما سلاحی به کلی متفاوت است. برخی سلاحهای دیگر با نام ام-۱ نیز مانند مسلسل دستی تامسون ام-۱ و تانک ام-۱ آبرامز تولید شدهاند که ارتباطی با تفنگ ام-۱ ندارند. در واقع حرف ام (M) در اینجا مخفف واژه مدل (Model) است.
۳-ناوهای کلاس اسکس
جنگ اقیانوس آرام در نهایت جنگی بود که در آن ناوها حضور داشتند. ستون فقرات ناوگان جنگی امریکا را ناوهای کلاس اسکس تشکیل می دادند. این ناوها صد جنگنده و بمبافکن مجهز به رادار و امکانات پیشرفته را در دریای فیلیپین حمل می کردند و در مقابل نیروهای ژاپنی از آن ها استفاده شد.
۴-زیردریایی های کلاس گاتو
نیروی دریایی امریکا نقش مهمی در شکست دادن ژاپنیها ایفا کرد اما واقعیت آن است که ۵۵ درصد از غرق شدن تجهیزات نیروهای دریایی ژاپن توسط زیردریاییهای امریکایی روی دادند. در سال ۱۹۴۵ میلادی زیردریاییهای ژاپنی در سطح گستردهای صادرات و انتقال مواد غذایی و آذوقه و مواد خام به ژاپن را مسدود می کردند.
ستون فقرات ناوگان زیردریایی امریکا را زیردریایی های کلاس گاتو تشکیل می دادند.
۵-بمب اتمی
بمب اتمی تسلیحاتی بود که می توانست در مقیاسی دقیقتر و وسیعتر کل یک شهر را در عوض هزاران بمباران توسط بمبافکن نابود کند. هنوز بحثهای زیادی مطرح هستند که آیا بمباران هیروشیما و ناکازاکی ژاپن را متقاعد به تسلیم کردند یا این که اعلام جنگ توسط شوروی تسریع کننده این روند بود. با این حال، در دورهای که رادارها و جنگندهها فناوری نظامی محسوب می شدند، وجود تسلیحات که میتوانست در آن واحد ۶۰ هزار نفر را به کام مرگ بفرستد یک پیشرفت نظامی قابل توجه بود.